Low Vis Approach
- Captain Sopon P.
- 28 ก.ค. 2561
- ยาว 1 นาที
การลงสนามกรณี Low Visibility Approach ซึ่งหมายถึงทัศนวิสัยที่สนามบินต่ำกว่า 550 เมตร หรือ Ceiling (Vertical Visibility) ซึ่งส่วนใหญ่จะดูจากความสูงของฐานเมฆ (lowest cloud base) ต่ำกว่า 200 ฟุต
ก่อนที่นักบินจะสามารถทำการลงสนามด้วยทัศนวิสัยต่ำได้ต้องผ่าน Training requirements หลายประการ
รวมทั้งเครื่องบินและสนามบินเองด้วยที่ต้องติดตั้งอุปกรณ์สำคัญต่าง ๆ ตาม requirement จึงจะสามารถให้เครื่องบินทำการลงสนามได้
เรามาดูกันว่ามีอะไรบ้าง
-สนามบินต้องติดตั้งอุปกรณ์ที่มีตัวส่งสัญญาณที่มีความถี่เฉพาะที่กำหนด เรียกว่า ILS CAT II หรือ CAT III (Instrument Landing System-Category 2, 3)
โดยจะต้องมีระบบไฟสำรองสำหรับอุปกรณ์ส่งสัญญาณนั้นและรองรับข้อกำหนดที่มากกว่าปกติจึงจะสามารถให้เครื่องบินลงสนามได้มากกว่า ILS CAT I ธรรมดา
สำหรับการลงสนาม
-ILS CAT II (อ่านว่า cat-two) เครื่องบินสามารถลงสนามได้ด้วยทัศนวิสัยเพียง 300 เมตร
Airbus A320 ILS CAT II At LOWW Vienna
B737 ILS CAT III อันนี้ยังไม่ทัศนวิสัยยังไม่ค่อยต่ำเท่าไหร่
-ILS CAT IIIA เครื่องบินสามารถลงสนามได้ด้วยทัศนวิสัยเพียง 200 เมตร
-ILS CAT IIIB เครื่องบินสามารถลงสนามได้ด้วยทัศนวิสัยเพียง 200 เมตรลงไปถึง 50 เมตร
-ILS CAT IIIC เครื่องบินสามารถลงสนามได้ด้วยทัศนวิสัยเป็นศูนย์ เลข 0 ครับ เขียนไม่ผิด ด้วย ILS CAT IIIC นั้นนักบินไม่ต้องมองเห็นข้างนอกเลย ให้เครื่องบินพาลงไปจนถึงพื้นได้เลย
ต้องอันนี้ที่ Zurich จะเห็นได้ชัดเจนว่า มองข้างนอกไม่เห็นเลยแม้แต่นิดเดียว
นี่คือ CAT III จริง ๆ ด้วยทัศนวิสัยเพียง 174 เมตร
-ระบบไฟของรันเวย์และแท็กซี่เวย์ที่จะต้องเพิ่มความถี่ระหว่างไฟแต่ละดวงให้มากขึ้น คือ ลดระยะห่างของไฟแต่ละดวงให้น้อยลงทั้งนี้เพื่อเพิ่มโอกาสในการมองเห็นไฟนำทางได้มากขึ้น เพราะมีทัศนวิสัยน้อย และดวงไฟแต่ละประเภทจะจำแนกด้วยสี เช่น
ไฟสีขาวเป็นขอบของ runway และ runway centerline
ไฟสีน้ำเงินเป็นขอบของ taxiway
ไฟสีเขียวหมายถึง centerline ของ taxiway
ไฟสีแดงสลับขาวที่อยู่กลาง runway (runway centerline) หมายถึงเหลือระยะทางอีก เพียง 900 เมตรจะสุดทางวิ่งแล้ว
ถ้าเป็นแดงไปตลอดแสดงว่าเหลือแค่ 600 เมตร
รวมถึงขอบรันเวย์ด้วยที่จะมีสีแดงบอกว่าเหลือระยะทางจำกัดแล้วต้องรีบหยุดเครื่องบินให้ทัน
ภาพกราฟฟิกระบบไฟของรันเวย์ จาก international airport review
แอดไลน์เพื่อติดตามข่าวสารความรู้ด้านการบินจาก A Pilot Club
เครื่อง Transmissometer นี้จะทำการวัดค่าทัศนวิสัยออกมาเป็น RVR (Runway Visual Range) อันนี้เป็นเรื่องของระบบที่ตัวสนามบิน
(ภาพ Transmissometer จาก Kleesfloor.nl)
ถึงแม้ทุกสนามบินจะมีอุปกรณ์ทุกอย่างตามที่ว่ามาคร่าว ๆ นี้อยู่แล้ว
แต่ระบบรองรับได้ระดับการลงสนามได้ระดับไหน ได้ถึง CAT IIIC หรือไม่นั้นยังมีรายละเอียดปลีกย่อยอีกมากครับ
ในส่วนของหอบังคับการบินเองก็ต้องมีการฝึกด้วยเช่นกันครับ
เพราะต้องเป็นผู้ตรวจสอบระบบต่าง ๆ ของสนามบินและเรดาห์ต่าง ๆ รวมทั้งการให้คำสั่งหรือคำแนะนำเรื่องเส้นทางบินและระยะห่างทางการบิน
เพื่อผู้ควบคุมไม่ให้เครื่องบินลำอื่นบดบังสัญญาณภาคพื้นของเครื่องลำที่กำลังจะลงสนาม
ไม่ให้ clearance ให้เครื่องบินไปอยู่ใน protected area และต้อง vector เครื่องบินให้มีระยะห่างมากเพียงพอบนอากาศ บางทีต้องให้ลงได้ทีละลำ ถ้าเป็นการลงด้วยทัศนวิสัยต่ำมากๆ แบบ CAT IIIB
เมื่อสนามบินมีทัศนวิสัยต่ำกว่าที่กำหนด หอบังคับการบินจะประกาศว่าเป็น การลงหรือขึ้นจากสนามบินในสภาพทัศนวิสัยที่ถูกจำกัด (Low Visibility Procedure-LVP In forced)
ตัวเครื่องบินก็ต้อง certified for low visibility approach ซึ่งส่วนใหญ่ 100% ถูกติดตั้งมาแล้วจากโรงงาน แต่ต้องมายื่นขออนุมัติจากการบินพลเรือนของประเทศที่จดทะเบียน
(ภาพการมองเห็นรันเวย์กรณีทัศนวิสัยต่ำ จาก airplanetv)
ตัวนักบินเองก็ต้องทำการฝึกอย่างเข็มข้นเกี่ยวกับการลงสนามในทัศนวิสัยต่ำ เพื่อให้คุ้นเคยกับภาพของรันเวย์ที่มองเห็น
รวมถึงการฝึกเพื่อแก้ไขหากการร่อนลงสนามไม่เป็นไปอย่างที่คิดไว้ เช่น อุปกรณ์หรือสัญญาณต่าง ๆ มีความผิดพลาด นักบินต้องรู้ว่ามันทำงานผิดพลาดและรีบแก้ไข
การแก้ไขกรณีเป็นการลงสนามด้วยวิสัยต่ำ โดยเฉพาะ CAT III นั้น ส่วนใหญ่คือ การ go-around บินขึ้นไปก่อน จะมีน้อยกรณีมากที่สามารถดำเนินการลงสนามต่อไปได้ปกติ
รายละเอียดพวกนี้นักบินต้องเข้าใจเป็นอย่างดี และผมคงเอามาเขียนอธิบายในนี้ได้ไม่หมดครับ
โดยสรุปคือตัวนักบินที่จะต้อง qualified สำหรับการลงสนามด้วยทัศนวิสัยต่ำกว่า 550 เมตรด้วย
นักบินทุกคนทำได้แต่ ต้องมีการฝึกก่อนและต้องฝึกประจำทุก ๆ การเข้าเครื่องฝึกบินจำลอง
แม้ว่าจะเคยมีประสบการณ์มาก่อนก็ต้องฝึกใหม่ โดยเฉพาะเมื่อย้ายแบบเครื่องบินหรือเปลี่ยนสายการบิน
ซึ่งบางครั้งบางประเทศจะมีข้อกำหนดว่าจะให้ฝึกได้เมื่อบินและคุ้นเคยกับเครื่องบินไปแล้วกี่ชั่วโมง (มีเงื่อนไขหลายอย่างที่ซับซ้อนครับ)
หากเที่ยวบินไหนไปลงสนามที่อากาศไม่ดีมีหมอกหนา ๆ แต่นักบินยังไม่ได้ฝึกการลงสนามที่ทัศนวิสัยต่ำ (ต้องทั้งสองคน คือ ทั้งกัปตันและโคไพลอต)
ก็จะทำการบินลงสนามนั้นไม่ได้ จะต้องทำการบินวนรอ เพื่อพิจารณาว่า ทัศนวิสัยจะดีขึ้นหรือไม่
หากทัศนวิสัยไม่ดีขึ้นก็ต้องบินไปลงสนามบินสำรองแทน หากฝืนทำการบินลงไป เมื่อมีเหตุการณ์ผิดปกติอาจจะไม่สามารถรับมือกับสถานการณ์ที่เกิดได้
เช่น หากลงสนามโดยมองไม่เห็นรันเวย์ ไม่เห็น centerline เครื่องบินอาจจะลงไม่ตรงสนามโดยไม่รู้ตัว หรือลงสนามแล้วก็วิ่งออกนอกทางวิ่งไปเพราะไม่ได้ฝึกบังคับเครื่องบินที่ทัศนวิสัยน้อย ๆ มาก่อน เมื่อเป็นแบบนี้ก็จะเป็นอันตรายกับผู้โดยสารทั้งหมดนั่นเองครับ
ข้อกำหนดด้านการบินมีมากมาย นักบินจึงต้องมีความรู้ให้ดีว่าอะไรทำได้ ทำไม่ได้ และควรทำ หรือไม่ควรทำ
โดยส่วนตัวแล้วผมเองเคยลงสนาม CAT III อยู่หลายครั้ง แต่ตอนนั้นยังไม่มี GoPro ไม่เคยได้ถ่ายวีดีโอเอาไว้เลย
———-
💥💥💥
**วิธีการสั่งหนังสือ A Pilot Book 📓📙📔
แอดไลน์นี้เพื่อทราบรายละเอียด
Comments